Najbliższe spektakle: "W
zdrowym ciele, zdrowy duch"
- spektakl, 20 marca
2015 roku, godz. 9:20 oraz
11:00, bilety 12 zł. Zapraszamy do rezerwacji
miejsc pod numerem telefonu: 22 811 01 05
wew. 116. Opis spektaklu: (czytaj
więcej...)
Przedszkola i Szkoły Podstawowe
"TUWIM
Julek PARA buch FRAZY w ruch"
„Był
raz sobie Julian Tuwim! To nazwisko Wam
coś mówi? Że poeta? Że literat? Jak
dorośnie - tak! Lecz teraz? Teraz to jest
mały Julek. Wisus, urwis i w ogóle.
Nic nie zapowiada jeszcze, że ma zostać
taaakim wieszczem!
Spektakl
powstał w ramach Roku Tuwimowskiego 2013.
Mobilny Słup Ogłoszeniowy, a w nim scenka
lalkowa ukazująca łobuzerskie dzieciństwo
Tuwima Julka. Przeobrażająca się scenografia
to efekt kolażu twórczości artystów
łódzkich, wspieranych przez przyjaciół
z całej Polski.
Scenariusz
Marty Guśniowskiej i piosenki Jacka „Budynia’’
Szymkiewicza powstały na podstawie książek
Wydawnictwa Literatura: "Rany Julek"
- Agnieszki Frączek, oraz "Tuwimowo"-
panteonu współczesnych polskich poetów,
z Wandą Chotomską i Michałem Rusinkiem na
czele, parafrazujących wieszcza.
Jak
pisze w „Gazecie Wyborczej” Igor Rakowski-Kłos:
„...nietypowe
odzwierciedlenie wydarzeń z dzieciństwa
Juliana Tuwima, a także nietypowe przedstawienie
poety. Z
dużą dozą dystansu i humoru, w nieco innym
świetle niż dotychczas, bo jako niesfornego
łobuza. Mały Tuwim przedstawiony w opowieściach
pragnie zostać chemikiem i niemal wysadza
w powietrze kamienicę..., ...poznajemy
wiele marzeń małego Tuwima: jak chciał zostać
strażakiem, magikiem i hodowcą jaszczurek.
Gra aktorska przeplata się z teatrem kukiełkowym.
Na koniec słup przewraca się i zamienia
w lokomotywę. Julek dalej marzy, a lokomotywa
za sprawą rekwizytów przeistacza
się w słonia z ogromnymi powiewającymi na
wietrze uszami. Spektakl to podróż
do dzieciństwa pełnego wyobraźni i pomysłów...”
Spektakl
dla dzieci od lat 2 do 102. Trwa około 45
minut. Spektakl
w wyk.: Teatru Małe Mi
Finti...
Co? Jak? Jakie trudne słowo! FINTIKLUSZKI
to w języku mieszkańców krainy Dawno
Dawno Temu po prostu drobiazgi.
Zabawne,
błyskotliwe, wzruszające, zapomniane przypowiastki,
obyczaje, wspomnienia, wierszyki i przyśpiewki,
zebrane w Wędrownym Kramie z Opowieściami.
Wskrzeszają świat Wielkoludów, Domowych
Skrzatów, zdradzają tajemnice powstania
Skowronka… Bogactwo uniwersalnej mądrości
ludowej ukazujemy przy pomocy różnych
form teatru lalek, tradycyjnych zabawek,
instrumentów muzycznych oraz pieśni
brawurowo zaaranżowanych przez Karolinę
Cichą - laureatkę Nowej Tradycji 2013. Scenografia
- Mikołaj Malesza Muzyka na żywo - dźwięki
z kontrabasu elektronicznego, oraz tak nietypowych
instrumentów jak bass balia, czy
tara - Jacek Mazurkiewicz. Technika -
Michał Strokowski
Magdalena
Foks o spektaklu:
"Już
w wejściu miłe zaskoczenie. Rozglądam się
i nie widzę malowanych chałupniczo zastawek,
które są tak typowym wyposażeniem
objazdowych teatrzyków dla dzieci.
Centralne miejsce przestrzeni gry zajmuje
drewniana konstrukcja - jarmarczny kram.
Subtelna, gustowna robota..." więcej:
http://mamawteatrze.blogspot.com/2013/02/fintikluszki-teatr-mae-mi.html
"Ali
Baba i 4 rozbójników" Jak dostać się do niezwykłej krainy Baśni
Tysiąca i Jednej Nocy? Tylko śniąc lub… oglądając nasz spektakl.
Brat i Siostra
śnią jednocześnie ten sam sen, ich sypialnia przeobraża się w dom Ali Baby, las,
grotę Rozbójników, Czarodziejski Sezam. Zaskakujące zmiany scenografii, piękne
lalki, wartka, pełna humoru akcja okraszona piosenkami i muzyką Artura Dwulita,
porywa do wspólnej zabawy.
Spektakl
w wyk.: Teatru Małe Mi Wędrowny Teatr Lalek MAŁE
MI Autorski projekt Sławy Tarkowskiej - profesjonalny,
uważny i otwarty na potrzeby młodych widzów oraz ich opiekunów. Bawi i uczy. W
spektaklach prezentuje różne formy animacji i żywego planu oraz piękną, bogatą
scenografię. Wykorzystuje sztukę opowiadania, ruch sceniczny i muzykę
graną oraz śpiewaną na żywo. Współpracuje z wybitnymi artystami sztuk
wszelakich. Realizuje projekty społeczno-kulturalne. Sprawdza się na
profesjonalnych scenach i miniaturowych salkach najdalszych zakamarków kraju.
"Calineczka" Calineczka - to maleńka dziewczynka o ogromnym sercu. W świecie pełnym
niespodzianek spotyka ją wiele ciekawych, ale też niebezpiecznych
przygód. Zobacz jaki los szykują dla niej Ropucha, Mysz i Kret. Czy
takie maleństwo poradzi sobie z przeszkodami? Czy spotka ją coś miłego? A
może pozna kogoś wyjątkowego? Zapraszamy do kolorowego świata barwnych
bohaterów. Scenariusz i tekst do przedstawienia powstały na motywach baśni Hansa Christiana Andersena. Tekst: Ewa Gałat Reżyseria: zespołowa Scenografia: Anna Zadęcka Muzyka: Marcin Truszczyński Dekoracje
i lalki wykonali: Anna Zadęcka, Ewa Gałat, Robert Gałat Występują: Anna Guzik/Anna Zadęcka*, Ewa Gałat, Marcin Truszczyński
- spektakl zrealizowany przez aktorów Teatru MER z Łodzi - grany w planie lalkowym i żywym - urozmaicony piosenkami - przedstawienie trwa 45 minut *gościnnie
"Jacek i Placek"
To ciepła opowieść o chłopcach uciekających od codziennych obowiązków w poszukiwaniu beztroskiej krainy z marzeń. Spotkania z bobrem, pelikanem, osłem, czy kobietą na wzgórzu uczą dzieci szacunku do pracy, miłości do bliskich i tego, że "nie wszystko złoto, co się świeci". Po powrocie do domu chętnie się uczą, pomagają matce, a przy pracy nucą: "Nie trzeba aż księżyca z nieba kraść, żeby się prawdą najpiękniejsza stała baśń!".
Przedstawienie zostało wyróżnione na festiwalu World Festival of Puppet Art Prague 2004 oraz zdobyło nagrodę główną na festiwalu " Dziecięce Lato Teatralne " Warszawa 2004.
Reżyseria: Marcin Truszczyński
Scenografia: Robert Wojciechowski
Lalki i dekoracje wykonali: Robert Wojciechowski, Ewa Mróz, Marta Tomczak
Opracowanie muzyczne: Marek Cisz, Marcin Truszczyński
Występują: Ewa Gałat, Anna Guzik, Marcin Truszczyński
"Gerda i Kaj"
Klasyczna historia zostaje opowiedziana w nowy, dużo łagodniejszy i zdecydowanie bardziej dowcipny sposób, wzbogacona oryginalnymi piosenkami. Scenariusz oparty na baśni Andersena „Królowa Śniegu". Jest to spektakl o niezwyciężonej sile miłości, wiary i poświęcenia. Kiedy Kaja porywa zła Królowa Śniegu jego siostrzyczka Gerda nie waha się opuścić rodzinny dom i przemierzyć cały świat, aby go odnaleźć. Podczas wędrówki spotyka wiele postaci - czasem miłych i chętnych do pomocy, jak Kruk czy Renifer, czasem dziwnych - Wrona, a czasem nawet groźnych - Mała Rozbójniczka.
Czy Gerdzie uda się odnaleźć i odczarować Kaja? Jak sobie poradzi z Królową Śniegu? I co z tym wszystkim ma wspólnego Św. Mikołaj? O tym dowiecie się podczas przedstawienia.
Tekst - Ewa Gałat
Reżyseria - Zespołowa
Scenografia i lalki - Katarzyna Stefaniak
Muzyka - Michał Łacny
Występują - Ewa Gałat, Anna Maria Guzik, Marcin Truszczyński
"Jaś i Małgosia"
Klasyczna bajka na podstawie tekstu Jana Brzechwy podana w ciepły, lekki, dwcipny, a miejscami nowatorski sposób. Spektakl grany jest w planie żywym i lalkowym, okraszony wpadającymi w ucho piosenkami.
Reżyseria: zbiorowa
Muzyka: Michał Łacny
Scenografia i lalki: Andrzej Polakowski
Występują: Ewa Gałat, Anna Maria Guzik, Marcin Truszczyński
"Pinokio"
To niezwykły pajacyk, który potrafi mówić, poruszać się i myśleć. Wyrzeźbiony z drewna przez dobrego Dżeppetto, przysparzał mu niemało kłopotów i przykrości aż w końcu opuścił go i poszedł w świat. Spotkało go tam mnóstwo nie zawsze miłych przygód, które jednak wiele go nauczyły i które z pewnością również Wam dadzą dużo do myślenia...
Spektakl grany jest w czterech technikach lalkowych, urozmaicony ilustracją muzyczną oraz piosenkami.
Reżyseria: Marcin Truszczyński, Mieczysław Dyrda*
Scenografia: Katarzyna Stefaniak
Opracowanie muzyczne: Marcin Truszczyński
Dekoracje i lalki wykonali: Katarzyna Stefaniak, Paweł Jaworski
Występują: Mieczysław Dyrda*, Marcin Truszczyński
*gościnnie
Teatr tm, przez widzów scen warszawskich nazywany dawnym Teatrem Ochoty, z myślą o młodzieży gimnazjalnej i licealnej przygotował lekcje teatralne, które realizują ideę edukacji teatralnej wśród młodzieży szkolnej. Pomysł jest kontynuacją działalności edukacyjnej a zrodził się z potrzeby przybliżania młodym ludziom zagadnień związanych z profesjonalnym teatrem, dzisiaj właściwie nieobecnym w mass mediach i powoli znikającym z mapy kulturalnej kraju.
Lekcja teatralna umożliwia obserwację pracy aktora i reżysera w bezpośrednim kontakcie z młodymi widzami. Składa się ona z fragmentów scen z przedstawienia, najczęściej poprzedzonych wstępem (krótkim wprowadzeniem), a kończąca się spotkaniem z aktorami.
"Śluby panieńskie" Aleksandra Fredry
reżyseria: Tomasz Mędrzak
W ramach spotkań z literaturą - lekcja teatralna, której tematem jest twórczość Aleksandra Fredry.
"ŚLUBY PANIEŃSKIE” - fragmenty.
Spektakl, który był grany kilka lat temu w warszawskim Teatrze Ochoty, cieszył się ogromnym powodzeniem – i to nie tylko wśród młodych widzów! Teatr Tomasza Mędrzaka demonstruje Państwu i Państwa młodzieży lekcję teatralną, na którą składa się kilka wybranych, połączonych w zgrabną całość scen z tego przedstawienia: trzy spotkania Anieli i Gustawa - a w tym słynna scena pisania listu - oraz dwie, przezabawne i bardzo żywe rozmowy nieznośnej Klary z równie niesfornym Gustawem.
Pełne temperamentu postacie, żywe charaktery, współcześnie reagujący, poruszający się i mówiący aktorzy, to warunek sine qua non odniesionego sukcesu. Identyfikacja z Gustawem, wrażenie, że tekst padający ze sceny jest pisany współcześnie, sprawiają, że młodzi ludzie, nawet zupełnie nieświadomie, bo poprzez dobrą zabawę, przyswajają dziewiętnastowieczny język hrabiego Aleksandra Fredry.
We wprowadzeniu do tematu: wybrane fragmenty życiorysu autora, przybliżające jego osobowość i charakter człowieka-artysty; historia życia w odniesieniu do tematu utworu - przybliżenie relacji między postaciami "Ślubów panieńskich" w odniesieniu do historii życia Aleksandra Fredry.
Mark Twain "Pamiętniki Adama i Ewy"
reżyseria: Tomasz Mędrzak; ilustracja muzyczna: utwory Fryderyka Chopina;
występują: Agnieszka Sitek i Tomasz Mędrzak
Adaptacja miniatury literackiej Marka Twaina jako przykład nowoczesnej formy w teatrze: brak „czwartej ściany”, a także dialog z publicznością, które nawiązują do tradycji kabaretu literackiego. Niezwykle atrakcyjna forma podkreśla atrakcyjność i ponadczasowość tematu, ponieważ Mark Twain - opowiadając Historię Stworzenia - pisze o relacjach damsko-męskich na wskroś współczesnych: jego Adam i Ewa to postaci żywe i pełne temperamentu, a relacje pomiędzy nimi to kwintesencja spontaniczności i poczucia humoru.
Jak reagują na formę przedstawienia widzowie, także ci bardzo młodzi? "Czegoś takiego jeszcze nie było... Sztuka spełniła wszystkie pokładane w niej nadzieje... Kontakt z widzem, prowadzony z nim dialog, ruch sceniczny i słowo, SŁOWO, byłymi elementami, które sprawiły, że nie można przejść obok niej obojętnym... Profesjonalizm w każdym detalu powoduje, że z chęcią udalibyśmy się ponownie, nawet na tę samą sztukę... Takie uczucie towarzyszy wyłącznie wielkiej grze, jakiej byliśmy świadkami... Cóż jeszcze można powiedzieć o Adamie i Ewie, jak zainteresować widza tematem tak znanym - dziękujemy !!! to był wspaniały wieczór! Prosimy o więcej... Lubimy Państwa przedstawienia, ponieważ odpowiada nam ten rodzaj żartu scenicznego, zwykle trochę głębsza myśl zawarta w tekście oraz podkład muzyczny, który nigdy nie jest przypadkowy... Miło było obejrzeć dużo dobrego słowa, ogromne zaangażowanie aktorów i duży profesjonalizm, fajnie, bo w naszym teatrze tego mało...
Także cytowane aforyzmy Twaina i bogaty życiorys autora, o którym opowiadamy na końcu spotkania sprawiają, że literatura i teatr przestają kojarzyć się młodzieży z martwą naturą
"Poezja Zbigniewa Herberta"
z udziałem Agnieszki Sitek i Tomasza Mędrzaka; w reż. Tomasza Mędrzaka
Jednoaktówka p.t. "Drugi pokój", adaptacja sceniczna słuchowiska radiowego Zbigniewa Herberta sprzed pięćdziesięciu laty.
To zaskakujące, jak aktualny jest tekst, który w zamyśle opowiada o sytuacji ludzi z epoki PRL-u. Ma się wrażenie, prócz kilku szczegółów - takich na przykład, jak talon na samochód - że historia pary bohaterów została podpatrzona przez wnikliwego obserwatora tu i teraz. Piękny, poetycki język podkreśla brutalną rzeczywistość i bezwzględność bohaterów wyczekujących na śmierć starszej pani w drugim pokoju.
Charakterystyczna dla poezji Zbigniewa Herberta cisza jest znaczącym, trzecim bohaterem przedstawienia. Interpretacja wierszy z cyklu "Pan Cogito..." podkreśla także zarówno przesłanie, jak i formę twórczości poety-moralisty. Atrakcyjny przekaz spektaklu sprawia, że młodzi ludzie - odbiorcy widowiska - zaczynają postrzegać język poetycki nie tylko jako "słowa, słowa, słowa", ale, przede wszystkim, jako wielkie przeżycie emocjonalne, wręcz skrywane poza i pomiędzy słowami.
W drugiej części spotkania - opcjonalnie - istnieje możliwość uczestniczenia w warsztatach, ukazujących pracę aktora-interpretatora nad tekstem, polegającą na wydobywaniu ze słów ich znaczenia.
Zagadnienia, jakie obejmuje lekcja: adaptacja sceniczna słuchowiska radiowego (pojęcie adaptacji, omówienie podstawowych praw rządzących sceną), prezentacja utworu poetyckiego na scenie - zagadnienia związane z pracą aktora nad głosem (tzw. emisja głosu i technika mowy scenicznej), opanowanie ciała i gestu scenicznego, nauka tekstu na pamięć itp.; analiza i interpretacja wiersza na przykładzie m. in. "Przesłania Pana Cogito" - z możliwością (opcjonalnie) poprowadzenia warsztatów z młodzieżą, pod warunkiem wcześniejszego przygotowania (czyli opanowania pamięciowego przez chętnych) przynajmniej jednego, wybranego fragmentu utworu; fragmenty życiorysu artystycznego poety-moralisty
a.
wprowadzenie – teatr przed i po Szekspirze,
tło historyczne epoki z podkreśleniem roli
teatru, jego zadań i funkcji w ówczesnej
Anglii; tematyka twórczości Szekspira
i jej rodzaje (komedie, tragedie, sonety)
oraz cechy charakterystyczne; gatunek: dramat
elżbietański (zerwanie z trzema jednościami,
wizje senne, przepowiednie, zjawy i duchy)
– tragedia klasyczna: cechy wspólne
i różnice; inspiracja dla romantyków
– podobieństwa do omawianego dramatu romantycznego
oraz różnice; charakterystyka języka
poetyckiego (różne tłumaczenia i
ich cechy charakterystyczne); wybrane fakty
z historii inscenizacji – najczęściej wystawiane
utwory, sposoby interpretacji; rola teatru
elżbietańskiego w historii teatru i literatury
b.
spektakl warsztatowy, złożony z monologów
i fragmentów scen (Hamlet, Makbet,
Burza, Jak wam się podoba, Kupiec wenecki,
Romeo i Julia, Ryszard III, Wiele hałasu
o nic, Cymbelin)
c.
analiza wybranych fragmentów (formy
językowe); analiza tematyki: rola zjaw i
duchów, marzeń sennych, przepowiedni
– wierzenia pogańskie (w romantyzmie: wierzenia
ludowe); Gender – zamiana ról społecznych,
płci, homo- i heteroseksualizm; baśń czy
rzeczywistość (prawda historyczna); „burza
mózgów” – jaki tekst napisałby
dzisiaj Szekspir (tematyka polityczna –
dramat władzy, tematyka historyczna – dramat
historyczny, tematyka Gender – komedia zamiany
ról społecznych, płci, komedia „marzeń
sennych” – np. dzisiejsza „Burza”, „Sen
nocy letniej”)
d.
prezentacja wybranego fragmentu sceny lub
utworu przez uczestników – zainicjowanie
dyskusji bez udziału prowadzących: sens
wpisany w utwór a sens wydobyty przez
wykonawców, interakcje (relacje między
postaciami), próby reżyserii, zmian
w interpretacji tekstu oraz w sytuacjach
scenicznych, zamiana ról i partnerów
scenicznych – improwizacja, performance,
happening (znaczenie pojęć w praktyce)
e.
podsumowanie wszystkich spotkań – wnioski,
uwagi zapisane przez uczestników
Elementy
szkolnej podstawy programowej: -
sylwetka Williama Szekspira - dramat
szekspirowski na tle teatru elżbietańskiego -
analiza dramatu szekspirowskiego, charakterystyka
bohaterów szekspirowskich i motywów
ich postępowania; koncepcja natury ludzkiej
u Szekspira - środki perswazji (charakter
perswazyjny wybranych scen Makbeta) -
Makbet W. Szekspira – lektura, omówienie,
geneza; świat nadprzyrodzony i jego funkcje -
porównanie dramatu szekspirowskiego
z dramatem antycznym (kreacja bohaterów,
ich wpływ na własne życie) - współczesne
inscenizacje dramatów Szekspira –
przykłady, omówienie (nowoczesne
odczytanie treści i formy, zmiany znaczeniowe) -
wpływy szekspirowskie w polskiej literaturze:
„Balladyna” Juliusza Słowackiego (cechy
wspólne dla romantyków i dramatu
szekspirowskiego)
Informacje o aktorach, którzy będą występować i prowadzić lekcje teatralne:
Agnieszka Sitek - aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna, absolwentka warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej; role filmowe: "Zabić Sekala" (nagroda Czeskiej Akademii Filmowej za najlepszą drugoplanową rolę żeńską), "Wrota Europy", "Pragnienie miłości"; role telewizyjne: "Brand", "Pies ogrodnika", "Piranie", "Błękitny Zamek"; serialowa Weronika Złotopolska w telenoweli "Złotopolscy"; w latach 2000 - 2008 związana z Teatrem Ochoty w Warszawie.
Tomasz Mędrzak - aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, reżyser teatralny, absolwent łódzkiej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej; debiutował jeszcze przed szkołą w pierwszej filmowej adaptacji „W pustyni i w puszczy” Henryka Sienkiewicza w reż. Władysława Ślesickiego (Staś Tarkowski); inne role filmowe: "Droga daleka przed nami", "Polonia Restituta", "Przypadki Piotra S.", "I skrzypce przestały grać"; role telewizyjne: Leszek w serialu "Dom", "Republika Ostrowska"; w latach 1979 - 2008 związany z Teatrem Ochoty w Warszwie jako aktor, a następnie dyrektor; zagrał w ponad 120 spektaklach.